Seph's transformatie

De Transformatie van Seph de Reiziger©:

De Tijd van Het Witte Licht

In het hart van een vergeten vallei, verborgen tussen gekleurde zwevende eilanden en rivieren van vloeibaar kristal, staat een oude tempel van het Witte Licht.

Hier, tussen de poorten van tijd en bewustzijn, wandelt Seph de Reiziger©.

Eeuwenlang heeft hij de geheimen van het universum verzameld, fluisterend met de sterren en dansend met de winden van de eeuwigheid.

Maar NU voelt hij dat de aarde op hem wacht:

een teken, een oproep van een andere werkeluckheid.

Hij kijkt naar de hemel, waar de sterren een patroon vormen dat slechts weinigen kunnen lezen.

"Het is tijd," mompelt hij.

De planeten bewegen in een harmonieuze lijn, hun energieën in perfecte afstemming.

Neptunus, de planeet van de mystiek, staat in Ram en de vurige energie van het teken Ram vult de lucht.

De tijd is gekomen voor Seph om zijn transformatie te voltooien.

Zijn bruine jas wappert als een nachtelucke sluier om hem heen, zijn paarse pak vol oude verhalen houdt de herinneringen van zijn reizen vast.

Op zijn hoofd rust zijn mystieke bruine hoed, een symbool van wijsheid en avontuur.

In zijn hand houdt hij de toverstaf, gesmeed uit puur wit licht en met zijn vertrouwde oude baard erom geweven.

Het licht straalt helder, maar niet zichtbaar voor mensen.

Seph sluit zijn ogen en laat zijn bewustzijn afglijden naar een andere laag van de realiteit.

Een stem, zacht als het ruisen van bladeren in de schemering, bereikt hem.

"Kom, Seph, de poort staat open.

De mensheid is klaar voor de volgende stap."

Hij opent zijn ogen en ziet een deur van puur kleurrijk licht in de tempel verschijnen.

Zonder aarzeling stapt hij erdoorheen en voelt de warmte van een nieuwe wereld om zich heen slaan.

Hier is geen tijd, geen ruimte zoals wij die kende.

Hier vloeit energie in patronen die alleen door de ziel begrepen kan worden.

Voor hem staat een figuur in een mantel van sterrenstof:

Ali, de kapper, een oude bekende uit een andere eeuw.

Hij glimlacht vriendeluck en zegt:

"Welkom, Seph.

Je hebt de poort gevonden.

De tijd is gekomen om jouw volgende stap te zetten.

Het is tijd om de mensen de inzichten te geven over het eeuwige leven."

Seph knikt en voelt een warme gloed in zijn hart.

Ali brengt hem naar een oude stoel, diep van hout, waarin de tijd zelf leek te rusten.

Ali pakt zijn schaar met zachte handen en begint Seph's lange, zilverwitte baardharen te knippen.

Terwijl de schaar de lokken knipt, komt er iets bijzonders tevoorschijn.

Tussen zijn baardharen verschijnen wat donkere plukjes, als een herinnering aan de oude tijd, een hint van een leven dat ooit was.

Zijn baard en snor worden korter geknipt, net als Ali hem zelf.

Zelfs de donkere plukjes in zijn baard en snor herinneren hem aan de eeuwen die voorbij waren gegaan.

Met iedere knip vallen niet alleen de haren, maar ook een deel van Seph's verleden weg.

De energie die hij draagt wordt lichter, helderder.

Zijn baard en haren verliezen hun gewicht, maar zijn ziel wordt sterker.

Het is geen verlies, maar een onthulling.

De donkere plukjes zijn als het onbewuste verleden dat zich herinnerd wat het ooit was, maar niet langer de toekomst vormt.

"De reis is nooit volledig zonder verandering,"

spreekt Ali, zijn stem zacht als het fluisteren van de tijd.

"Wat je hebt meegemaakt, zal altijd een deel van je blijven, maar nu ben je klaar om verder te reizen."

Seph staat op en kijkt in de spiegel, hij ziet niet alleen de jongere gedaante die de tijd hem heeft gegeven, maar ook een helder licht in zijn ogen.

Hij voelt zijn energie stromen, verbonden met de eeuwigheid en nu met een geheel nieuw doel.

Zijn toverstaf straalt nog feller in zijn hand, als een verlengstuk van zijn vernieuwde kracht.

De astrologische energieën die zijn pad begeleiden, zijn als een signaal uit het universum dat zijn transformatie compleet is.

Hij is klaar om de inzichten over het eeuwige leven te delen.

"Dank je, Ali,"

zegt hij in de namasté-houding.

"Voor je handen, je inzicht en je liefdevolle licht."

Ali glimlacht, zijn ogen twinkelend van wijsheid.

"Je hebt altijd je eigen pad gekozen, Seph.

Maar vergeet niet:

Jij gaat de weg wijzen voor anderen die op zoek zijn naar de poort van liefde, het eeuwige."

Met een warm hart en een vernieuwd gevoel van richting stapt Seph weer naar buiten, zijn bruine jas omhuld door een gloed van puur licht.

De wereld heeft een nieuw gezicht aan hem gegeven en zijn ziel is versterkt, een tijdloze reiziger, altijd in beweging, altijd verbonden met het ritme van de kosmos.

Terwijl hij verder loopt, voelt hij hoe na eeuwen eindeluck zijn nieuwe taak in zijn hart nestelt.

De tijd van vergankelijkheid heeft plaatsgemaakt voor iets groters.

Toegangkeluckheid.